Davíð varaði Jóhönnu við.

Davíð varaði Jóhönnu við í hvað stefndi Þegar hún sat í síðustu ríkisstjórn sem félagsmálaráðherra.  Hún og Samfylkingin gerðu ekkert í því.  Nú er ætlar Jóhanna að reka Davíð.  En fyrir hvað? Til að auka tímabundar vinsældir Samfylkingarinnar?  Samtök landlausra stjórnmálamanna.  Jóhanna hvar eru rökin?

Mótmælt við Seðlabankann

Athugasemdir

[Sveinn hinn Ungi (IP-tala skráð) 9.2.2009 kl. 09:23]

Er ekki Sjálfstæðisflokkur búinn að vera við völd undanfarin 18 ár? Ertu búinn að gleyma því?

Nóg er af ástæðum fyrir brottrekstri:

1. Seðlabankinn er gjaldþrota. Stjórnendur hans töpuðu 150 milljörðum í óvarlegri lánastarfsemi til sk. „óreiðumanna" í því sem kallað var ástarbréfaviðskipti. Þetta jafngildir hálfri milljón króna á hvert mannsbarn í landinu.

2.         Seðlabankinn nýtti ekki góðu dagana til að byggja upp gjaldeyrisvaraforða í samræmi við vöxt fjármálakerfisins, þrátt fyrir ábendingar um nauðsyn þess m.a. frá Þorvaldi Gylfasyni. Viðbúnaður bankans við fjármálakreppu var því í skötulíki.

3.         Jafnvel í vor synjaði bankinn láni frá J.P. Morgan sem bauðst á góðum kjörum og nam hærri fjárhæð en aðstoð Alþjóða gjaldeyrissjóðsins nú. Lýsir það ótrúlegu vanmati á viðbúnaðarþörf.

4.         Bankinn áttar sig ekki á hlutverki sínu í fjármálastöðugleika og beitti ekki stjórntækjum sínum til að hemja vöxt bankanna, heldur lækkaði þvert á móti bindiskyldu sem var mjög misráðið.

5.         Seðlabankinn hefur nær aldrei náð verðbólgumarkmiði sínu frá því honum var sett það í upphafi aldarinnar.

6.         Bankinn vanmat augljóslega áhrif of sterks gengis á neyslu og fjárfestingargleði og þar með þenslu.

7.         Að geyma gjaldeyrisforða þjóðarinnar í Englandi eftir að Icesave vandinn var ljós og hætta á frystingu hans, er líkt því að vera í sjóorrustu hjá skipstjóra sem gleymdi púðrinu í landi. Yfirsjónin ætti að varða við þjóðaröryggi.

8.         Óviðunandi er að stjórnendur Seðlabankans hafi frétt það í London í febrúar sl. að íslensku bankarnir væru í alvarlegum vanda. Ætlast verður til þess vegna stöðu og hlutverks bankans að hann hefði átt að uppgötva það sjálfur og fyrr.

9.         Óskiljanlegar eru ívilnanir hinn 15. apríl í tengslum við bindiskyldu vegna útibúa erlendis eftir þær upplýsingar sem Seðlabankinn hafði fengið í London.

10.       Hafi Seðlabankinn fengið svo greinargóðar upplýsingar um stöðu bankanna í London er skýrsla bankans um fjármálalegan stöðugleika frá maí sl. beinlínis villandi upplýsingagjöf.

11.       Ófaglegt er að engin viðbragðsáætlun hafi verið til í bankanum vegna fjármálakreppu.

12.       Lækkun og hækkun vaxta á víxl jók ekki trúverðugleika.

13.       Óheppilegt var og trúlega viðvaningsháttur að Seðlabankinn keppti við viðskiptabankana um fjármagn, m.a. með skuldabréfaútgáfu og í lánalínum.

14.       Viðvaningsháttur var að bankinn þagði þegar fréttir bárust af því að hann væri ekki með í samningum norrænu seðlabankana við þann bandaríska. Að bankinn skyldi ekki ná samningum við þann bandaríska var nógu slæmt en þögnin jók á ótta og óvissu og gróf enn frekar undan trúverðugleika á ögurstundu.

15.       Ákvörðun um ríkisvæðingu Glitnis var stórslys. Svo röng var hún að stjórnvöld vonuðust fljótlega eftir þroti bankans svo ekki þyrfti að efna samninga! Hve illa er þá komið fyrir trúverðugleika Seðlabankans?

16. Fum og fát í gengismálum dró enn frekar úr trúverðugleika og fagmennsku í Seðlabanka Íslands. Ákvörðun um að festa gengið við 175 stig verður lengi kennd sem hrapaleg mistök, enda lifði „staðfesta" bankans í gengismálum aðeins í tvo daga, því oftrúin á krónuna var svo víðsfjarri veruleikanum á gjaldeyrismarkaði. Hún hefur síðan fallið um tugi prósenta.

17.       Kastljósviðtal við formann bankastjórnar hjálpaði ekki til við að verja stærsta fyrirtæki landsins, Kaupþing, falli.

18.       Þyngra er en tárum taki ótímabær yfirlýsing Seðlabankans um sk. Rússalán. Bæði spillti það mjög þeim lánasamningum sem Geir Haarde hafði átt frumkvæði að og einnig orðspori okkar á alþjóðavettvangi.

19. Fyrrnefnt Kastljósviðtal, sem m.a. var birt í Wall Street Journal, dró nokkuð úr trúverðugleika íslensks fjármálakerfis á viðkvæmu augnabliki. Einkum þau ummæli sem voru þýdd svo: ...Iceland is „not going to pay the banks' foreign debts".

20.       Óheppilegt var að seðlabankastjóri skyldi hóta stjórnarformanni stærsta fyrirtækis landsins knésetningu.

21.       Óheppilegt er að seðlabankastjóri dylgi um viðskipti einstaklinga við bankakerfið og ástæður beitingu hryðjuverkalaga.

22.       Óheppilegt er að seðlabankastjóri aflétti einhliða trúnaði af fundum sínum með forystumönnum ríkisstjórnarinnar og samningum við IMF.

23.       Óheppilegt er að seðlabankastjóri veiti seðlabankastjórum annarra ríkja tilsögn í mannasiðum.

[Helgi Hrafn Gunnarsson (IP-tala skráð) 9.2.2009 kl. 09:31]

Ertu ekki að GRÍNAST með að taka mark á þessum þvættingi í Davíði Oddssyni? ;)

Sko, Sjálfstæðisflokkurinn kom upp því kerfi sem klikkaði, hann var langharðastur í að verja það, og hann samdi allar reglur sem klikkuðu, þar á meðal 0% bindiskyldu (sem er í einu orði brjálæði). Það eina sem Samfylkingin kom málinu við á nokkurn hátt að nokkru leyti á nokkrum tímapunkti, var að vera með Björgvin G. Sigurðsson yfir FME, en þess má geta að Björgvin er búinn að segja af sér. Jóhanna var félagsmálaráðherra og kom banka- og peningamálum ekkert við.

En bíddu bíddu, varaði Davíð Oddsson félagsmálaráðherra við, en ekki forsætisráðherra og ævafornan vin sinn, Geir H. Haarde?

Bara gimmí a fokkin breik, sko. Þetta er djók rökstuðningur.

[Helgi Hrafn Gunnarsson (IP-tala skráð) 9.2.2009 kl. 09:35]

Æjá, og eins og hefur margsinnis komið fram og ætti í þokkabót að vera dauðanum augljósara, þá þarf að skipta út bankastjórn Seðlabankans til þess að endurnýja straust á þeirri stofnun, bloddí augljóslega.

Þegar kemur að vali við seðlabankastjóra (og þetta er almenn skynsemi alls staðar nema á meðal Sjálfstæðismanna hérlendis), er allra, allra, allra mikilvægast að sátt ríki um seðlabankastjórans, og í öðru lagi að hann sé pólitískt óháður.

Davíð Oddsson er hið þveröfuga. Sama hvað manni þykir um hann og hans verk, þá er hann áhrifamesti og umdeildasti stjórnmálamaður Íslandssögunnar síðan á Sturlungaöld, og það eru engar ýkjur. Enginn stjórnmálamaður hefur haft jafn mikil völd jafn lengi, verið jafn pólitískur og umdeildur og Davíð Oddsson. Davíð Oddsson (aftur, sama hvað manni finnst um hann) er í rauninni fráleitasta val á seðlabankastjóra sem er hægt að hugsa sér.

Það er alveg út í hött hvað Sjálfstæðismenn eiga erfitt með að troða þessum borðliggjandi og dauðaugljósu staðreyndum inn í hausinn á sér. Það gengur ekki að hafa hann þarna, og það er ekkert persónulegt við það. Þeir einu sem persónugera málið eru þeir sem finnst voðalega mikilvægt að vesalings Davíð Oddsson haldi þarna áfram. Hvers vegna í ósköpunum má ekki skipta honum út? Hvers vegna er svona óskaplega mikilvægt að Davíð Oddsson sé seðlabankastjóri?

[Mofi, 9.2.2009 kl. 09:56]

Vel mælt, Sveinn og Helgi, alveg sammála ykkur. Af og til, heyrir maður einhvern verja Davíð og í stutta stund getur það hljómað nokkuð rétt en eins og þið bendið á þá spilaði hann stórt hlutverk í þessu öllu saman og gerði það alveg afspyrnu illa.

[Steinarr Bragason (IP-tala skráð) 9.2.2009 kl. 12:06]

Jóhanna forsætisráðherra verður undir í dag í atkvæðagreiðslu á Alþingi þegar kosið verður um afgreiðslu seðlabankans.  Atkvæðagreiðslan er kl 1600 í dag, góða skemmtun. 

Hvaða rök eru þetta óheppilegt að ... og gjaldeyrissjóðurinn ekki nógu stór hvað er búið að svara þessu oft.  Átti útrásin að  vera með ríkisábyrgð - ónei.